🎐 Dla Tych Co Odeszli Wiersze

Od wielu lat, pani Krystyna Dmoch organizuje świętokrzyskie wieczory literacko – muzyczne, poświęcone pamięci tych, którzy już odeszli, a ich życie miało duży wpływ na rozwój naszego miasta i kraju. Pani Krystyna jest historykiem, dlatego też dużą wagę przykłada ona do wspomnień o naszej przeszłości i z nią związanych bohaterach narodowych. Orzeł – Godło Polski z przed 1-wszej Wojny Światowej –Na takich wieczorkach, zbiera się spora grupa ludzi, którzy są szczerze oddani naszej historycznej przeszłości. Recytujemy wiersze poświęcone pamięci wielkich Polaków, takich jak Piłsudski, Mickiewicz, czy Słowacki. Dla nas każdy, kto przyczynił się do naszej narodowej wolności, jest kimś wyjątkowym i należy o nim pamiętać, a pamięć tę przekazywać młodszym pokoleniom. Różańce na których modlono się za wolność Narodu Polskiego Dla naszych bohaterów -Jestem najmłodszą uczestniczką wieczorków patriotycznych organizowanych przez panią Krysię. Ponieważ uczę się gry na fortepianie, jestem na tych spotkaniach wykorzystywana do opraw muzycznych tych jakże ważnych imprez. Do wykonywanych przeze mnie utworów należy, Etiuda Rewolucyjna Chopina, czy też szereg pieśni patriotycznych takich jak na przykład „Rozkwitały pąki białych róż”, czy też „Legiony”- opowiada Agnieszka. Patriotyzm jest wspaniałym uczuciem, które żywimy do każdego skrawka ojczystej ziemi. Warto jest zatem krzewić go na każdym możliwym miejscu. Wiele osób na takowe spotkania przynosi ze sobą wartościowe przedmioty, które swoim istnieniem świadczą o naszej narodowości. EWA MICHAŁOWSKA – WALKIEWICZ

Wyniki wyszukiwania frazy: dla tych co odeszli - wiersze. Strona 596 z 666. maty Wiersz 22 listopada 2015 roku, godz. 2:59 6,7°C I stało się Nasze plany i nadzieje Coś niweczy raz po raz Tylko Boże Miłosierdzie Pozostaje na TEN czas Oddała znów Polska swych najlepszych synów Słowo KATYŃ na świecie znane już będzie każdemu Ci, co o prawdę walczyli, co hołd dziś złożyć tu mieliTym, co tak dawno tu leżą – sami, TU zginęli Po latach siedemdziesięciu historia koło zatacza Znów krew polskiej elity- w ziemi, w Katyńskich lasach Czy czas i miejsce zdarzenia – Wigilia Miłosierdzia Jest dla nas znakiem szczególnym – co polską misję potwierdza? Pięć lat od odejścia Papieża – Polaka, jednego z największych Nami znów wstrząsa, uderza śmierć patriotów najlepszych Niedowierzanie, łzy wszystkich – modlitwa na kolanach Znów wielkie rekolekcje – nauka ojczyźniana Wielkość tych co odeszli – teraz się .staje widoczna Kiedy w zdarzeniu z faktami spada medialna otoczka I odmienia się obraz wszystkim przekazywany Gdy o ten wizerunek wielu ludzi pytamy W swej normalności niezwykli, serdeczni i przyjacielscy Oddani sercem bez reszty służbie obywatelskiej Prezydent Lech Kaczyński i Maria, Jego małżonka A cały czas trwała na Nich – wielka, medialna nagonka Dziś tłumy ogromne ludzi hołd tym co zginęli oddaje Tragedia ta okrutna wstrząsnęła i światem i krajem Spadła kurtyna szydercza, politycznych aktorówCo tę kurtynę szyli dla swoich własnych splendorów Przyczyny tragedii budzą wśród wszystkich pytanie – dlaczego? I po co ? Co będzie skutkiem zdarzenia tak tragicznego? Łzy, znicze, kwiaty,modlitwa, smutek i zadumania Jesteśmy razem wszyscy – bez próśb, nawoływania Dzień, noc, pogoda, odległość – zmęczenie, wszystko nieważne W tą historyczną chwilę – trzeba, i chcemy być razem ! Dlaczego dotąd wiadomo było tylko dla nielicznych O cechach Prezydenta, dokonaniach i staraniach szczytnych? Jego wielkość wysoce za granicą ceniona –A w kraju na szkalowanie – podporą była Mu żona Tak wiele słów się ciśnie, a wszystkie nie są w stanieWyrazić głębi, uczuć. Milczenie, łzy, zadumanie Są chyba najwymowniejsze. Harcerskie poświęcenie Udział dzieci, młodzieży – budzi nadzieję, zdumienie Jak trafić przez wulkan medialny kłamstw do serc młodzieży Było zmartwieniem Lecha – Gdyby dziś widział harcerzy ??? Czy musimy coś stracić abyśmy wyraźnie ujrzeli Byśmy dopiero po stracie poznali to cośmy mieli A skoro już tak się stało, nie zmarnujmy przesłania I przykład miłości Ojczyzny godny naśladowania Wpiszmy w nasze zadania, by dobrze o Polskę zadbaćBy wreszcie prawdziwe oblicze ujrzała fałszywa ‚prawda’ Rymanów, 2010Biała Niedziela, lecz kirem przybrana Polska rozmodlona – Polska zapłakanaMiłosierdzie Boże pociechą jedyną Oddałaś znów Ojczyzno swych najlepszych synówPrawych i sprawiedliwych, co dla Twojej chwałyTak pragnęli w Katyniu oddać hołd wspaniałym oficerom polskim zgładzonym nieludzko siedemdziesiąt lat temu. Zrozumieć to trudno!Prawie 22 tysiące obrońców wolności zamordowano nieludzko – bez cienia litości A o tym mordzie historia kłamała, milczałaWyście sprawiali, że wreszcie część prawdy ujrzała A całą resztę o tym ludobójstwie poznać będzie dane Przez Waszą krew i życie w tę ziemię worane Ścięte kikuty drzew, wielkie rumowisko Rozsiane w smoleńskim lesie, tak niezmiernie bliskoTych – co dla wolności Polski oddali tu życie A którym, przez lata nie dane było nawet należycie mieć pochówku, krzyża, imienia, ni nazwytej ziemi, za którą zabity padał z nich tu każdy strzałem w tył głowy – w doły przepastne, ogromne grubo przykryte ziemią i lasem nowym zasadzonenie miały nigdy, nikomu zdradzić co w swej głębi kryją Ale wtedy zabici – w pamięci wciąż żyjąswych najbliższych -nazwanych Rodziną Katyńską którzy milczeć musieli przez pół wieku bliskobo zmowa tych co tego mordu dokonali zabraniała o tym wspominać – Najbliższych na Sybir zsyłali Za słowo KATYŃ groziło więzienie, groziły represjeLecz prawda i tak przetrwała – przez te czasy ciężkie i mimo wielkich starań, kłamstwo na jaw wyszło Lecz nikt nie myślał że tak wielką ofiarę dać nam znowu przyszło aby ujrzeli wszyscy, wszędzie – jak świat jest szeroki oblicze tego kłamstwa przez znak KATASTROFYW jednej chwili znów polskiej elity to najlepsze ZIARNO tragicznie wsiane w tę ziemię – plon prawdy wydało tak bujny, niespotykany, aż wprost niepojęty Gdy dotąd przez tyle lat starań, przez trud nieugięty bardzo powoli i z trudem kiełkować musiało bo wielu ‚wielkich’ twardy opór tej prawdzie stawiało Lecz byli tacy co mimo przeszkód do prawdy dążyliJak Prezydent Kaczyński i Ci co z Nim byli co chcieli hołd i cześć złożyć w tragiczną rocznicę i tak niespodziewanie Sami stracili tu życie okrywając żałobą swych rodaków serca budząc w nich solidarność .Lekcja to największa patriotyzmu, jedności w tym smutku ogromnym Testament który zostawili i nam, i potomnym musimy wypełnić nie tylko żalem, słowem -ale mocnym czynem jednością serc – by wzmocnić KOCHANĄ OJCZYZNĘ opartą na pokoju, pamięci, korzeniach przeszłości zgodzie, sprawiedliwości, odpowiedzialności prawdzie, poszanowaniu wartości nadrzędnych –tak z nas każdemu, rodzinom jak Państwu Polskiemu potrzebnych Rymanów, poranek sobota – Wigilia Bożego Miłosierdzia Katyń przygotowany – bardzo uroczyście Za chwilę mają się tu rozpocząć uroczystości katyńskiePrzyjechali z daleka hołd składać i wieńce Uczcić pomordowanych modlitwą i pamięci sercem Już wszystko gotowe – jeszcze tylko najważniejsi Prezydent, delegacja rządowa- już nad las smoleńki Nadlatują Już zaraz wylądują – niedługie czekanie Lecz jakieś dziwne telefony, szepty, zamieszanie – Nieee !!!! To niemożliwe!Wszyscy oniemieli To nie może być prawda !Wycie syren – Co? Wszyscy zginęli !? Dla Polski to jak trzęsienie ziemi Epicentrum Smoleńsk Jakby trąba powietrzna Rozdarła powłokę –Kłamstwa, obłudy, półprawdI medialnych fikcjiPrzez lata urabianą na odbiór publicznyDziś pękła ta skorupa Gruba i plugawaA z wnętrza jej wylana narodowa lawaPotokiem łez, rzeką modlitwy i płomieniem zniczyTragedia narodowa swym milczeniem – krzyczy Niepojętym w symbolu daty, czasu, miejscaListą tych co zginęli – tym zaś tragiczniejsza Że najlepsi, najważniejsi – narodu elita W czas pokoju w Katyniu drugi raz zabita Wtedy z rozkazu wroga – teraz ptak żelazny Mgła – błąd człowieka, czy zamach – tu każdy Powód jest możliwy owego zdarzenia Ta ziemia znów nabrała nowego znaczenia Bezcennej wartości – dziejowej jeszcze niepojętej Przepełnionej nieznanym niezgłębionym sensem MODLITWA POD KRZYŻ KATYŃSKI w RymanowieJesteśmy winni pamięcią i sercem być z Tymi co stracili co mogli najwięcejbo życie – w nieludzki sposób,bez sądu, niewinnieZabici strzałem w tył głowy w Katyniu i innych miejscach, gdzie zbrodni takich dokonanoA przez lata tę zbrodnię skrzętnie ukrywanofałszem, kłamstwem, zakazem mówienia o faktach I chyba wreszcie koniec tej obłudzie nastał Chyba – bo pewnie wciąż będą opory by wszystkoco zdarzyło się wtedy całe na jaw wyszło Choć tragedia katastrofy z 10 kwietnia jak błyskawica cały glob obiegła i słowo Katyń usłyszeli wszyscy to tajemnic ukrytych stale wykaz licznypozostaje – Więc sami modlitwą z przepełnionymi tą stratą sercami módlmy się za tych co 70 lat temu tam zamordowano I za tych co chcąc hołd im złożyć 10 kwietnia ranoSwoją podróż w to miejsce tragicznie skończyliwśród nich Prezydent Kaczyński i wielu co znani nam bylijak senator Stanisław Zając którego jest w tej chwili pogrzebznany ze swej dbałości w tym co dla nas dobre Wśród tamtych co zginęli przed laty byli też rymanowianiea których poznać listę już nam będzie dane I o Nich też musimy szczególnie pamiętać Zachować w sercu, modlitwie to rzecz dla nas święta Dobry Jezu a nasz Panie Daj Im wieczne spoczywanie ! KSIĄDZ POPIEŁUSZKO toKapłan SOLIDARNOSCI powołany do świętości Płynąc pod prąd – zło dobrem zwyciężał umocniony cnotą świadectwa, poświęcenia, męstwaw zdobywaniu prawdy, obronie wiary i sprawiedliwości honoru, dobra, wolności, miłości w sprzeciwianiu się kłamstwu, przemocy, zniewalaniunienawiści, tchórzostwu oraz zastraszaniu. Jeśli ze strachu, lęku, wygodnictwa złu się nie sprzeciwiamy wówczas w mechanizmach tworzenia – stajemy się bezwiednie tegoż zła twórcami W obronie ideałów trzeba robić więcej Musimy być zdolni jak Ks. Jerzy do wszelkich poświęceńŻądając prawdy – sami żyć prawdą musimyŻądając sprawiedliwości – sami mamy być sprawiedliwymi Żądając męstwa i odwagi – sami musimy być mężni, odważniPełni zawsze ufności, miłości i wiaryKsiądz Jerzy był zapewne na ten szczególny czas posłany przez Boga Prowadzony po nieodgadnionych powołania drogach Miłujący każdego człowieka jak brata, nad wszystko- ojczyznę Nie bał się wziąć krzyża ciężkiego w walce z komunizmem I na tej pustyni systemu nie stał się ostrożny Ani w niebezpieczeństwie po ludzku rozsądny Obdarowany talentem umacniania, męstwaPrzekazywania wartości – które to męczeństwaJego były największym powodem Jak Jego Msze za Ojczyznę – co polskim narodem mocno wstrząsały. A teraz Na ołtarze wzniesiony niech umocni serca Ożywi solidarność wśród Polaków wszystkich Pozostawiając przykład miłości Boga i Ojczyzny Godności osoby ludzkiej, dla pracy szacunku Przestrzegania praw Bożych i godnych warunkówŻycia dla wszystkich – nie niektórych tylko Jako błogosławiony wypraszaj to wszystkoPrzed Bożym tronem wraz z naszym Papieżem Niech Polska będzie silna w miłości i wierze Zło dobrem zwyciężaj ks. Jerzy Popiełuszko takiego oręża Używał idąc przez życie Drogą ideałówSolidarnie z robotnikami Dając duszę całą I serce – w niesieniu pomocy Umacnianiu ducha Dzięki księdzu Jerzemu Wiara i otucha Rosła w umysłach i sercach Polaków dotąd uciskanych To nie było w smak władzy Psuło wszelkie planyKomunistycznych szefówZłościł mocny opórW tym nieugiętym księdzu Tak marnym na pozórBył bardzo niewygodny Śmiał przeszkadzać władzy ?Zlecono mord i porwanie I u szyi z głazem Umęczonego straszliwie Wrzucono do WisłyDbając aby tej zbrodni Detale nie wyszły Na jaw -karmiono ludzi Kłamstwem i półprawdą Plewy kłamliwe zbutwiały Plon wydało ziarno:Owoc Solidarności Odwagi i męstwaA na ołtarze wyniesion Piękny kwiat – zwycięstwa Prawdy nad złem Znów serca ożywi Umocni wiarę w Boga I miłość Ojczyzny

Verba - Dla Tych Co Odeszli. {Refren} To dla tych co odeszli i już nie wrócili. W sercach pozostaną póki będziemy żyli. Choć nie umieliśmy w zgodzie żyć i się pojednać. Dziś to rozumiemy bo uczymy się na błędach {Zwrotka 1} To ostatnie słowa nazwij je modlitwą. Wielu z nas odejdzie nie żegnając się z rodziną.

Dzień Zaduszny w Polsce to czas, w którym bardzo chcemy pokazać, że pamiętamy o bliskich, którzy odeszli. Rozmawiamy z rodziną, wspominając ich. Czasami jednak brakuje słów, by mówić o tak ważnych kwestiach... Przeczytaj wiersze, które wyrażą, co czujesz. Wiersze na Wszystkich Świętych pozwolą ci wyrazić w pięknych słowach swój ból po utracie kogoś bliskiego. Poezja nazywa to, co wydaje się nie do nazwania. Nasze uczucia po śmierci najbliższych bywają tak silne, że potrzebują ukojenia. Możemy je znaleźć w wierszach, dzięki którym łatwiej jest zrozumieć cykl także: Cytaty o śmierci, by pełniej żyć. Zainspiruj się nimi!*** Kiedy miedzianą rdzą Pożółkłych jesiennych liści więdną obłoki, Zgadujemy, czego od nas obłoki chcą, Smutniejące w dali swojej wysokiej. Na siwych puklach układa się babie lato, Na grobach lampy migocą umarłym duszom, Już niedługo, niedługo czekać nam na to, Już i nasze dusze ku tym lampom wkrótce wyruszą. Jeżeli życie jest nicią - można przeciąć tę nić, I odpłynąć na obłoku niby na srebrnej tratwie... Ach, jak łatwo, ach, jak łatwo byłoby żyć, Gdyby nie żyć było jeszcze łatwiej!Jan Brzechwa - Dzień Zaduszny*** W dniu Zaduszek, w czas jesieni, odwiedzamy bliskich groby, zapalamy, zasmuceni, małe lampki - znak żałoby. Światła cmentarz rozjaśniły, że aż łuna bije w dali, lecz i takie są mogiły,gdzie nikt lampki nie zapa Broniewski - Zaduszki *** Oto jest tramwaj Wszystkich Świętych Ciężki od plonu jak stodoła Sunie żałobny i brzemienny W ten złoty dzień dla Nieboszczyków Wieńce szeleszczą pachną płaszcze Woń świec i duszny zapach kwiatów A płaszcze pachną naftaliną A kwiaty pachną katafalkiem Dla Bródna świeczki dla Powązek Wiezie poduszki z obrazkami Twarze umarłych w porcelanie Bardzo uprzejme i słoneczne Oto dziewczynka w okularach Oto chłopaczek krzywonosy Oto kobieta z podbródkami Oto łagodny profil starca Jadą tramwajem Wszystkich Świętych Z trąbkami płaczu z ubogimi Wstążkami czerni z tą taniochą Żywi umarłym w odwiedziny Tramwajarz dzwoni ludzie płaczą Pięćdziesiąt groszy od osoby Umarli leżą sztywno w grobach Z drzwi od Niebiosów zdjęto łańcuchBo jedzie tramwaj Wszystkich ŚwiętychStanisław Grochowiak - Tramwaj Wszystkich Świętych*** Dla tych którzy odeszli w nieznany świat, płomień na wietrze kołysze wiatr. Dla nich tyle kwiatów pod cmentarnym murem i niebo jesienne u góry Dla nich harcerskie warty i chorągiewek gromada, i dla nich ten dzień - pierwszy dzień Gellnerowa - Dla tych, którzy odeszli*** Tu jest pamięć i tutaj świeczka. Tutaj napis i kwiat pozostanie. Ale zmarły gdzie indziej mieszkana wieczne odpoczywanie. Smutek to jest mrok po zmarłych tu, ale dla nich są wysokie, jasne światy. Zapal świeczkę. Westchnij. Pacierz pełen jasności Kulmowa - W Zaduszki*** Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widzieć naprawdę zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć kochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwsząks. Jan Twardowski - Śpieszmy się kochać ludziZobacz także: 11 niezwykle trafnych cytatów o rodzinie. Pokaż je najbliższym! Wyniki wyszukiwania frazy: dla tych co odeszli. Strona 7 z 666. little_juliet Myśl 8 lutego 2010 roku, godz. 21:56 17,5°C Nadchodzi czas zadumy. Dla tych,którzy odeszli w nieznany świat,niech płomień na wietrze kołysze im się chwilą w której żyjemy,dzisiaj jesteśmy, bo nie wiadomo czy jutro Takie ciche, ciche święto, Rozjarzone świeczkami, Dzień, w którym serce pozdrawia, Pamięta Tych, co rozstali się z nami. Święto rozsnute mgliście Nad jesiennym, zadumanym światem, Gdy żywi zmarłym dobrą myśl wyślą, Zmiotą z grobu zeschłe liście, Położą kwiatek. ڿڿڰۣڿ◕ڿڰۣڿ◕ڿڰۣ= ------------------------------------Czuję chłód listopada na plecach, lecz to smutek przeszywa mnie dreszczem. Składam słowa w modlitwie nad grobem, wiatr odmówi ją liści szelestem. Płomyk świecy,światełko dla bliskich, to wystarczy,potrzeba coś więcej? Jeszcze kwiat,żywy symbol pamięci, gorzkie łzy i chusteczka w mej ręce. Biała brzoza pochyla się nisko, melancholią do snu Was kołysze. Płacze ze mną cichutko i rzewnie, szum gałązek,blask ognia i cisza… Czas milcząco zatrzymał wskazówki, ja wciąż stoję i godzin nie liczę. Tylko w głowie się tłoczą wspomnienia, oprócz nich,nic nie widzę,nie słyszę… W zamyśleniu dzień odszedł aleją, wieczór cieniem zadumy się ściele, mały lampion płonący na grobie, srebrną gwiazdą zaiskrzy na niebie. Będą błyszczeć,nim noc nie spłowieje, a na ziemi ostatni znicz zgaśnie. W moim sercu będziecie wciąż żywi póki ono snem wiecznym nie tu tylko na moment, poznajemy świat i tracimy go. Kroczymy przez życie wiedząc, że za każdym rogiem czeka śmierć. Spotykamy ludzi, których kochamy, przywiązujemy się do nich, a oni odchodzą zostawiając nas. Cóż warte jest życie? Najpiękniejsze są tylko te chwile, kiedy jesteśmy razem. Nie wtedy, gdy się śmiejemy czy rozmawiamy, lecz wtedy, gdy zamiast słów spłynie łza przyjaźni mówiąca wszystko co chcemy tych którzy odeszli w nieznany świat,Płomień na wietrze kołysze nich tyle kwiatów pod cmentarnym murem,I niebo jesienne u nich harcerskie wartyIichorągiewek gromada,i dla nich ten dzień-Pierwszy dzień odchodzą nasze anioły i nagle w miejscu staje czas,a z nimi cząstka nas odchodzi i wielki smutek marszczy twarz. Czasem na chwilę gaśnie słońce duszę wypełnia gęsty mrok,nikną nadzieje i marzenia i w pustce ginie tęskny w pamięci te piękne Oni z nami przez życie ciepłe dłonie ciało nam grzały,a dobre słowo serce takie wspomnienie zawsze jest z nami,by nigdy nie czuli, że są tam miejsce, dokąd listy nie dochodzą,Gdzie tylko myśli i modlitwy idę, żeby w zadusznym skupieniuUlżyć modlitwą zmarłym w ich jest jeszcze pytań nie zadanychI opowieści nie zimnym kamieniu śpią snem nieprzespanymI może tęsknią za słonecznym ranem?Nie mogę odejść nie zamieniając słowaW ciszy, o której mówią, że wiatr ostatnie znicze pozagaszaPowiem dziękuję, proszę i cmentarze zniczami rozświecą pyłki chryzantem wypełnią powietrze,splecione ze świec dymem, ku niebu polecą, kołysząc się lekko na wietrze. Nad grobem bliskich nam osób odżyją wspomnienia, obraz ich życia powróci, obraz, którego zapomnieć nie sposób obraz, który nas cieszył a dzisiaj zadumie i ciszy pozdrawiam życząc zatrzymania się na chwilę w refleksji nad kruchością naszego życia i potęgą naszej pamięci dzięki której ci co odeszli ciągle żyją wśród nas Pamiętajmy i zapalmy światełka miłości pamięci i łączności z nimi na grobach nie tylko bliskich ale i tych zapomnianych i opuszczonych W dniu zadumy i refleksji pamiętajmy o Tych którzy odeszli, a zarazem bardziej kochajmy Tych co nam dni pełne radości, szczęścia i uniesień. Ale są też inne - pełne zadumy i taki jest listopadowy dzień, kiedy to przychodzimy na cmentarze, zapalamy znicze, wzdychamy, tęsknimy i odchodzimy. Niestety, życie ma swój początek i swój koniec. Tylko od nas zależy, co ocalimy i o czym będziemy świetle lampki nagrobnej Uwięziony jest czas Ten, który mija nieuchronnie I ten, który nieustannie cieple migocącego płomienia Zamknięta jest pamięć Ta tkliwa w osłonie miłości I ta w okruchach za tymi, co odeszli I przed tymi, którzy przyjdą po nas A między nami zawsze jest światło Wiecznej tęsknoty za doskonałością życia chwili .------------------------------------------Palą się znicze...przypominają,że ktoś odchodzi,inni cmentarzycichych uliczekjak wierna pamięć –palą się znicze.********************************************W dniu Zaduszek,w czas jesieni,odwiedzamy bliskich zasmucenimałe lampki – znak cmentarz rozjaśniły,że aż łuna bije w dali,lecz i takie są mogiły,gdzie nikt lampki nie zapali.********************************Płoną świeczek szeregi,płoną świeczek tysiące,powiewają płomykizamyślone i płomykiem jak dłonią,dłonią ciepłą i jasną,pozdrawiamy tych wszystkich,których życie już zgasło.****************************************Takie ciche, ciche święto,rozjarzone świeczkami,dzień, w którym serce pozdrawia,pamięta Tych, co rozstali się z nami.******************************************Z łuną wieczornąwtopieni w tłumytak między niebem a ziemią,ukołysani drgającym zniczemoddamy się wspomnieniom.************************************Zbliża się taki dzień w roku...kiedy refleksja w serce się wkrada,deszczowy zazwyczaj i zimny...dzień...1-ego taki czas zadumy,modlitwy nad zmarłych ich już nie ma wśród nas...kochamy nadal, więc pamiętamy. *************************************************Są takie dni,gdy się nie wie co dalej będzie...Kiedy wszystko jest błędemi wszyscy są w błędzie...Są takie miejsca,gdzie by się odejść chciało...Nikt nie wie gdzie...Bo wszyscy wciąż wiedzą za takie łzy,które nigdy nie wypłynęły,Tylko tkwią w nas...Gdzieś w środku serce tacy ludzie...,Za których by się życie nie zna wiemy za mało...Jedynie Serce wie... . 613 238 436 240 211 404 117 779

dla tych co odeszli wiersze